Abraham is jarig!

 [December 2022]

Een nieuwe hoed voor een oude dame

De telefoon gaat en we spreken Mária. Ze geeft door dat de dakwerkzaamheden de week na Pinksteren gaat starten. Het is nu definitief; onze oude Hongaarse hoeve krijgt een nieuwe hoed! Het materiaal is al een tijdje hier. Op advies van dakdekkersbedrijf Kovács tető betalen we meteen de materialen en de dakpannen want alles wordt met de dag duurder vanwege de oorlog in Oekraïne. Het meeste hout in de hongaarse bouwmarkten komt namelijk uit Oekraïne. 

Het team werkt goed georganiseerd. maar dan blijkt dat er een reeks dakpannen stuk zijn gegaan bij transport. Daardoor komen we best veel pannen te kort en zitten we even met onze handen in het haar. Het bedrijf in het noorden van Hongarije kan ze namelijk pas over anderhalve maand leveren. Dat zou betekenen dat we al die tijd met een gat in het dak zitten! 

Vakantie in Coronatijd

 

Mecsek natuurgebied

Ondanks de corona beperkingen gaan we op reis in eigen land! Want dat kan gewoon. Regelmatig pikken we het vakantie gevoel mee bij de vakantie huisjes. Zo dichtbij en er toch even helemaal tussenuit voor een korte break.  

Onze weg naar zelfvoorziening

 

Een belangrijke reden waarom we er voor kozen om twee jaar terug het roer nogal drastisch om te gooien was onze wens om een meer zelfvoorzienend leven te kunnen leiden in een natuurlijke omgeving. Op zoek naar een simpeler leven zonder veel hectiek. Bewuster zijn van de seizoenen. Deels leven van wat het land ons geeft.  

Tijd is nu meer een relatief begrip en stress vrijwel afwezig. Eén van de eerste dingen die we deden toen we hier kwamen was dan ook de horloges afleggen. Om ze nooit meer om te doen.

 

 

Eigen bos is hout waard

Deze maand is het zo ver. We planten ons eigen bos(je) als houtplantage! Zoals we hier al beschreven, verwarmen we onze oude boerenhoeve met houtkachels in plaats van gas. En die verbruiken een behoorlijke hoeveelheid stookhout. En omdat de boerderij van bijna 120 jaar oud niet optimaal (na)geïsoleerd kan worden omdat het lemen muren heeft, blijft dat ook zo. 

 

Het Luzerneveld krijgt een andere bestemming

Achtertuin slim benutten

Achter de boerderij ligt een 'achtertuin' van ongeveer vijfduizend vierkante meter. Nu wordt die door een plaatselijke hobbyboer bijgehouden die er elk jaar een paar sneden Luzerne van oogst voor zijn paarden. Leuk voor hem natuurlijk, maar wij schieten daar niet zo heel veel mee op. Behalve dan dat we dit perceel niet zelf hoeven te maaien. Want dat is een hele klus met een bosmaaier... 

De (Hongaarse) man en het hout

Toen we zo'n twee jaar geleden naar Hongarije emigreerden kreeg ik een heel toepasselijk geschenk van Johan, waarmee ik veel samenwerkte. Johan werkt bij de Bosgroep Zuid Nederland. Hij wist dat we hier een houtkachel hadden en dat ik interesse heb voor duurzame, alternatieve manieren van verwarmen. Ter afscheid kreeg ik van hem heel attent het boek 'De man en het hout' van de Noor Lars Mytting.

Leestip 

Een heerlijk praktische handleiding voor iedereen die met hout te maken heeft of krijgt. Wie dit boek leest krijgt spontaan zin om een bijl te pakken en een waanzinnige hoeveelheid hout te gaan hakken. Bovendien bevat het veel nuttige weetjes en handige bijlagen voor houtstokers die het meeste uit hun hout willen halen. En het milieu zoveel mogelijk willen ontzien. Want bij onjuist stoken ontstaat veel overlast door rook- en fijnstof.

Het is nu hartje winter en over enkele dagen verwachten ze matige tot strenge vorst. Echt goed weer om flink te stoken dus. In Nederland gaven we dan een slinger aan de slimme 'Toon' thermostaat van de gasgestookte hoogrendement ketel. 

Top 5 best gelezen blogposts

Op de kop af tien jaar geleden zag dit blog het levenslicht. In het begin schreven we vooral om ons enthousiasme te delen over (zuidwest) Hongarije en het vakantiehuisje dat we daar kochten. Daarna namen we lezers mee naar onze vakanties en ervaringen rond het opknappen van het huis. Dat we er negen jaar later al zouden wonen konden we toen niet vermoeden. Nu we hier definitief leven, veranderen ook de onderwerpen. 

 

Natuurlijk gaat het nog steeds over dit mooie land waar we onze droom leven. Maar ook komen er onderwerpen aan bod die we pas ervaren nu we geëmigreerd zijn. Zoals hoe het leven in een lemen huis eigenlijk bevalt. Of hoe je een moestuin aanlegt. Maar ook hoe het komt dat we het roer nogal radicaal omgooiden om al op relatief jonge leeftijd als echte levenskunstenaars een HOT leven (Happy, Opportunity- and Timerich) in Hongarije te leiden. Gelukkig, kans- én tijdrijk.

 

Dit is de All time top 5 van best gelezen artikelen

Als Nederlandse tiener naar school in Hongarije [Gastblog]

Fernanda en Felicia, wij kennen jullie inmiddels wat langer, de meeste lezers niet. Wie zijn jullie en hoe zijn jullie in Hongarije terecht gekomen?

Mijn Moeder heet Fernanda en ik ben Felicia, haar dochter. Ik ben 13 jaar. We emigreerden 22 juni 2019 naar Hongarije. Ruim anderhalf jaar wonen we hier al weer met veel plezier. Daarvoor kwamen we al heel wat jaartjes naar Hongarije. Fernanda; Eerst kamperen, maar toen al snel aangestoken met emigratieplannen door Nederlandse kennissen die er al woonden. Het kriebelde bij ons om ook zelf voor een huisje te kijken. Vijf jaar geleden vonden mijn man en ik in Szentgáloskér (komitaat Somogy) een schattig huisje. We wilden al jaren graag permanent hier wonen en dat konden we in 2019 eindelijk realiseren.

Wijnhuisje in het groen

We zochten in de buurt van Szentgáloskér naar scholen in de buurt voor Felicia. Maar de scholen lagen best ver weg. Zeker met de lange schooldagen zou Felicia dan erg laat thuis zijn. In de kerstvakantie 2018 kwam, na een tip van vrienden, een wijnhuisje nabij het dorp Kurd op ons pad. We waren meteen verrukt van het huisje en de omgeving waarin het lag. Omdat in deze regio meer scholen lagen gingen we daar op zoek naar een familiehuis.

Vrij snel vonden we een leuke boerderij en ons oude huis in Szentgáloskér verkochten we gelukkig snel aan jonge Hongaren. In Kurd bleek een goede school te zitten en de mensen hier waren enthousiast dat ons gezinnetje naar Kurd wilde verhuizen. Felicia was er van harte welkom op de lokale school.

Kuikentjes!

 

Nog geen twee maanden nadat we de kippen Barbi, Szidónia en Mika de Haan ophaalden bij een symphatiek Belgisch koppel hier in de buurt is het al zover. We hebben kuikentjes! Vijf maar liefst. De moeder is een zeer zorgzame Szidónia. Na ongeveer drie weken afzien in het broedhokje verscheen daar plotseling het eerste kleine kopje van onder haar verenkleed. Een echt smelt momentje. Als je er even over nadenkt ook weer zo'n natuurwondertje. 

 

Kleine Krijgers

 

Al gauw volgden er vier meer en stapt Szidónia nu als trotse kloek over het erf terwijl haar nazaten al piepend en struikelend achter haar aan trippelen. Een vertederend gezicht. Om de paar passen graaft ze flink in de grond en wijst ze haar kroost de eetbare zaken aan die daar her en der rondkruipen. Mooi zo, nog meer insectenbestrijders in dienst!

" From small beginnings come great things"

Puur ... Toeval?

Eén jaar wonen we nu in Hongarije. Het voelt heel vertrouwd. Thuis voelen binnen korte tijd. Alsof we hier al jaren wonen. Het klussen aan het huis om het weer in oude staat te krijgen. Maar met een eigen twist. Veel tijd met elkaar doorbrengen, ook zónder virus. 

 

De mentaliteit en de vriendelijkheid van de Hongaren zijn als een warme deken. Geven een gevoel van welkom zijn. De puurheid, eenvoud, hartelijkheid, de zuivere lucht en de mooie natuur maken dat we ons hier vrij voelen. We kunnen ons eigenlijk geen ander leven meer voorstellen. Stress en drukte vallen in een jaar tijd compleet weg. Het voelt ontspannen en veel gezonder.