Puur ... Toeval?

Eén jaar wonen we nu in Hongarije. Het voelt heel vertrouwd. Thuis voelen binnen korte tijd. Alsof we hier al jaren wonen. Het klussen aan het huis om het weer in oude staat te krijgen. Maar met een eigen twist. Veel tijd met elkaar doorbrengen, ook zónder virus. 

 

De mentaliteit en de vriendelijkheid van de Hongaren zijn als een warme deken. Geven een gevoel van welkom zijn. De puurheid, eenvoud, hartelijkheid, de zuivere lucht en de mooie natuur maken dat we ons hier vrij voelen. We kunnen ons eigenlijk geen ander leven meer voorstellen. Stress en drukte vallen in een jaar tijd compleet weg. Het voelt ontspannen en veel gezonder.

Ons nieuwe thuis in Hongarije

' There is beauty in Simplicity'

Geen rechte lijn

De puurheid van het eenvoudige leven maakt je ontvankelijk. En leert je wat er écht toe doet. We kijken om ons heen. Zien de haan en zijn kippen. Al scharrelend maken ze tevreden geluidjes. 

 

Zonder woorden genieten op het zonnige terras. 

 

Een roofvogel, de buizerd, roept hoog in de lucht naar zijn jagende partners. Ièèuw! Kraaien proberen hem dapper te verjagen bij hun nest vandaan. Rob en Gábor, een Hongaarse klusjesman en alleskunner, bedenken zich hoe ze in godsnaam een functionerende dakgoot kunnen hangen aan de dakrand van de stal die zo scheef is als maar zijn kan. Een uitdaging. 

 

Zoals eigenlijk elke klus aan de oude boerderij dat is. Een rechte lijn is nergens te bekennen. Maar oh zo rustiek. Precies daarom vielen we als een blok voor deze 'oude dame'. Gelukkig zijn Hongaren meester in het improviseren. Uiteindelijk lukken de klussen allemaal. Maar nooit recht. Altijd meebewegen met de rondingen. 

 

Daarmee is recht hier eigenlijk 'het nieuwe scheef'.

Mika de haan met zijn kippen

Puur natuur

Blij worden we ook van de mooie bloemen in de tuin. De vorige eigenaren hadden een bloemenpracht gemaakt van Irissen, Blauwe Druifjes, prachtig dieprode Rozen, elegante Akeleien en Pioenrozen. En in de achtertuin een boomgaard met heerlijke appels, peren en Mirabellen. Zelf plantten we er in het voorjaar nog een abrikoos, perzik en Moerbeiboom bij. In deze boomgaard is het ook heerlijk zitten, onder de schaduw van de grote appelboom. Puur natuur. 

 

Vaak komen buren of mensen uit de straat even babbelen aan de poort, als we bezig zijn in de moestuin. Ze vergeven ons onze beroerde Hongaarse uitspraak en waarderen in plaats daarvan de moeite die we nemen. Een paar woorden Duits helpen als we er écht niet meer uitkomen. 

 

Al gauw zijn we druk moestuin plantjes aan het ruilen. 

 

Hollandse boerenkool tegen Hongaarse paprika. Het Hongaarse leventje wordt verrijkt met enkele Nederlandse ontmoetingen. Een mooie combi. Lekker kunnen babbelen in je moedertaal op zijn tijd met leuke mensen en, zo blijkt, vaak ook verwante zielen.

Akelei in de voortuin

Boodschappen doen we één keer in de twee weken en is een snoepreisje. Een rit van ruim een half uur over een slingerweggetje door de heuvels die begroeid zijn met knalgele koolzaadvelden en bloeiende fruitbomen. 

 

Onderweg zien we de ooievaar die zijn nest in gereedheid brengt voor zijn vrouwtje die heel binnenkort ook de weg naar datzelfde nest heeft gevonden. Helemaal vanuit Afrika. Zonder navigatie. Een wondertje op zich. Ook zien we de grazende koeien op de heuveltop. Fotogeniek Hongarije. Op de terugreis genieten we er weer van, maar nu vanuit een ander perspectief. Dubbel genieten dus.

Bloeiend koolzaad onderweg

Daklatten en beverstaarten

Pure voldoening als blijkt dat er in de stallen heel veel bruikbare materialen liggen. We gaan creatief om met deze authentieke materialen. Handig en superfijn. We mopperen wel eens dat Hongaren echte hamsteraars zijn. Vaak ligt het erf vol met ogenschijnlijk rotzooi. In ons geval blijkt het een enorme meevaller. 

 

Zo is de veranda betegeld met robuuste authentieke tegeltjes die we in de stal vonden. De omheining van de moestuin maakten we van gebruikte dak latten die over waren na renovatie van een deel van het dak. Veel waren rot en worden gedroogd en tot brandhout gezaagd. Veel waren nog te goed om te verbranden en zijn zo nuttig hergebruikt. 

 

Het oude dak van de grote stal heeft wel eens een nieuwe dakpan nodig. Wat een geluk dat er in de stal nog een voorraad van een paar honderd van deze authentieke 'beverstaarten' liggen!

Moestuin omheining van hergebruikte panlatten

Lotsbestemming

Emigratie is eigenlijk puur toeval. Precies tien jaar geleden gingen we voor het eerst naar Hongarije. Om te gaan kijken naar alleen dát leuke Huisje op de Heuvel in het diepe zuiden van Hongarije. Na een aantal verbouwingen en veel Tender Love and Care werd dit ons fijne vakantiehuis de Vlinderboerderij. 

 

Elk jaar gingen we er daarna op vakantie en groeide onze liefde voor het land en haar inwoners. Een eigen 'thuis' elders in Europa. We konden toen echter niet bedenken dat we een decennium later Hongarije als definitief thuis zouden kiezen. We zijn er niet meer weg te krijgen. 

 

Daarmee is dat toeval eerder een lotsbestemming geworden. 

 

® Het Zoete Hongaarse Leven