Project moestuin

In deze post kondigden we aan dat het project moestuin van start zou gaan zodra het weer het toestond. Met een extreem zachte februari maand is de vorst al snel uit de grond en kunnen we veel eerder van start dan we dachten. Daarom een post over de nieuwe moestuin. Tadááá;

Voor negentig procent is ie nu gereed en we zijn er trots op! Op de foto is te zien dat er links en rechts langs de verhoogde border nog een paadje gemaakt moet worden zodat je zonder moddersloffen de groenten voor het avondeten bijeen kunt scharrelen. 

Er moet natuurlijk nog wat grond in de verhoogde borders. En er moet nog een compostbak in elkaar getimmerd. Voor degenen die zich afvragen wat die oversized tractorband daar in het midden doet. Dat wordt de aardbeienring! 

Na negen maanden...

Aan het einde van de veranda langs de boerderij is een heerlijk zit plekje gecreëerd. De kracht van de zon ebt wat weg in november. Het buitenleven is wat ons hier in Hongarije echter aantrekt. Met dit plekje kunnen we hier ook in het najaar nog van genieten.  

Vanaf het bankje met een vers bakje koffie zien we de spechten, roodborstjes, Vlaamse gaaien, koolmeesjes en buizerds voorbij trekken. We zien (en horen!) zelfs een aantal kraanvogels die over de hoeve vliegen. Ze verzamelen zich vast voor hun verre reis naar Afrika. We boffen met zo'n heerlijk najaar. Een week bezoek uit Nederland levert ook gezellige momenten op met zonnige foto's. Onze trouwe vakantiegast Angelique is hier maar liefst voor de zesde keer en zoals we begrepen is dit zeker niet haar laatste keer.

Het leven is te kort om op kantoor te zitten...

Deze prikkelende titel is niet van mij maar de titel van een nieuw boek van Lonneke Lodder, wiens leuke BLOG we onlangs ontdekten. Maar de titel is ook goed van toepassing op ons. Ze is een soortgelijk avontuur aangegaan als wij; mooie kantoorbaan met dito salaris opgezegd, huis verkocht in Nederland en vertrokken naar een mooie gele Finca in Asturië, Spanje. Ongeveer een jaar voordat wij de grote stap naar Zuid Transdanubië maakten. Een mooie synchroniciteit.

pakkende titel van Lonneke

Dat boek gaan we dus zeker lezen, het beschrijft niet alleen háár zoektocht naar een nieuw leven in het buitenland, maar ook dat van enkele andere Nederlandse gelijkgestemden, of lotgenoten zo je wilt. Nee, wij werden helaas niet geïnterviewd ;-). Ze heeft bovendien een erg leuke pen, makkelijk te verteren dus. Haar BLOG doorlezen is voor ons een feest van herkenning, met veel plezier verslinden we de ene post na de andere.

Die ene brandende vraag... 

Zo ook haar post over inkomsten en uitgaven. Veel mensen die onze stap naar Hongarije volgen zullen zich ook vast afvragen waar we dat allemaal van doen. Een enkeling durft er gericht naar te vragen, maar de meesten moeten denken dat we de lotto hebben gewonnen of een mooie erfenis of zo, getuige de vaak wat glazige blikken.